حمام خسرواقا

حمام خسروآقا. مختصات: ۳۲°۳۹′۳۲٫۷۴″ شمالی ۵۱°۴۰′۲۶٫۲۷″ شرقی / ۳۲٫۶۵۹۰۹۴۴°شمالی ۵۱٫۶۷۳۹۶۳۹°شرقی / 32.6590944; 51.6739639در زمان محمدشاه قاجار   اولین تخریب با بمب گذاری   امروز
حمام خسروآقا (خسروآغا) مربوط به دوره صفوی و در اصفهان، خیابان سپه، واقع شده و در تاریخ ۱ مرداد ۱۳۵۳ با شمارهٔ ثبت ۹۷۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده بود.
این اثر در سال ۱۳۵۳ در زمره آثار ملی قرار گرفت ولی در سال ۱۳۵۴ سربینه آن تبدیل به مغازه شد و آسیب جدی دید اما بعد از آن کل بنا مورد مرمت قرار گرفت. پس از چندی زمزمه ادامه خیابان استانداری (خیابان حکیم کنونی) آغاز شد ولی به دلیل عبور این خیابان از این حمام منتفی شد. در سال ۱۳۵۸ برخی ساکنان محل به طمع راه اندازی خیابان جدید و گران شدن املاکشان شایعه کردند که در محل حمام فساد و فحشا می شود و باید این محل تخریب گردد و سرانجام در سال ۱۳۵۹ بمبی در این حمام منفجر شد که جز چند ستون چیزی از گرمخانه حمام باقی نگذاشت.
در سال ۱۳۷۱ شورای عالی شهرسازی به علت وجود این حمام، با احداث خیابان مخالفت کرد. سرانجام ساعت ۲ نیمه شب بیست و سوم فروردین ماه سال ۱۳۷۴ بود که عده ای ناشناس به حمام خسروآقا حمله کردند و بعد از بیهوش کردن نگهبان حمام، این بنای تاریخی را با خاک یکسان کردند و سنگاب منحصر به فرد آن را نیز دزدیدند. مردم و شهرداری یکدیگر را به انجام این عملیات متهم می کنند و عاملان آن تاکنون شناسایی و مجازات نشده اند. خیابان حکیم نیز در همان سال راه اندازی شد و پس از آن گرچه چند بار در سال های مختلف صحبت از بازسازی حمام و خطر ازبین رفتن آخرین بقایای آن شد، اما بازسازی هرگز انجام نگردید.

حمام خسروآقا. حمّام خسروآقا
از حمّام های زیبای دورۀ صفوی، در اصفهان. خسروآقا، از خواجگان حرم شاه سلیمان صفوی، بانی آن بود. این حمّام از اواسط دورۀ پهلوی رونق خود را ازدست داد، و متروک ماند؛ ازآن پس بسیار آسیب دید، و اخیراً برای اجرای طرح های شهری تخریب شد. امروزه به سبب کمبود اطلاعات، نمی توان همۀ قسمت های آن را تشخیص داد. حمّام خسروآقا از دو بخش اصلی سربینه و گرمخانه تشکیل می شد. سربینه فضای وسیعِ مستطیل شکلی بود که پیرامون آن سکوهای رختکن و استراحت قرار داشت. حوضی هشت ضلعی در میانۀ سربینه، و چهار حوض مستطیل شکل در سکوهای گرداگردش واقع بود. بخش میانی سربینه، طاق های رسمی بندی با تزیینات معقّلی زیبا داشت. قسمت های دیگرِ اطراف سربینه نیز طاق های رسمی بندی داشتند. گرمخانه، فضایی با قاعدۀ هشت ضلعی بود، که در اضلاع آن فضاهای عقب نشسته ای قرار داشت. این فضاها محل شست وشو در گرمخانۀ حمّام بودند.