خواجه نوری، عباسقلی (تهران ۱۲۹۴ـ همان جا ۱۳۷۲ش)
خواجه نوری، عباسقلی
(مشهور به: پدر علم آمار) محقّق و استاد دانشگاه. در ۱۳۱۶ دوره مهندسی کشاورزی را به پایان رساند و مشاغلی را در حوزۀ تخصصی خود برعهده گرفت. سپس برای ادامه تحصیل به امریکا رفت و از دانشگاه کارولینای شمالی فوق لیسانس آمار گرفت. در ۱۳۳۵ موفق به اخذ دانشنامۀ دکتری آمار از دانشکدۀ علوم دانشگاه پاریس شد، و مدتی در یوگسلاوی به تدریس علم آمار پرداخت. در ۱۳۳۶ به ایران آمد. در ۱۳۴۵ مؤسسۀ آموزش عالی آمار را بنیان نهاد و روش نمونه گیری مبتنی بر نظریه احتمال و استنباط آماری را در ایران پایه گذاری کرد. او از استادان مبرّز علم آمار در ایران و رئیس مؤسسه آموزش عالی آمار بود. در دورۀ بازنشستگی نیز در دانشگاه های تهران و تربیت مدرس به تدریس اشتغال داشت. از آثار اوست: آمارگیری نمونه از دهات تهران و دماوند (۱۳۲۸ش)؛ رمز نفوذ در دیگران (اثر دیل کارنگی، ترجمه، ۱۳۲۷ش)؛ آمار ریاضی؛ آمار پیشرفته.
خواجه نوری، عباسقلی
(مشهور به: پدر علم آمار) محقّق و استاد دانشگاه. در ۱۳۱۶ دوره مهندسی کشاورزی را به پایان رساند و مشاغلی را در حوزۀ تخصصی خود برعهده گرفت. سپس برای ادامه تحصیل به امریکا رفت و از دانشگاه کارولینای شمالی فوق لیسانس آمار گرفت. در ۱۳۳۵ موفق به اخذ دانشنامۀ دکتری آمار از دانشکدۀ علوم دانشگاه پاریس شد، و مدتی در یوگسلاوی به تدریس علم آمار پرداخت. در ۱۳۳۶ به ایران آمد. در ۱۳۴۵ مؤسسۀ آموزش عالی آمار را بنیان نهاد و روش نمونه گیری مبتنی بر نظریه احتمال و استنباط آماری را در ایران پایه گذاری کرد. او از استادان مبرّز علم آمار در ایران و رئیس مؤسسه آموزش عالی آمار بود. در دورۀ بازنشستگی نیز در دانشگاه های تهران و تربیت مدرس به تدریس اشتغال داشت. از آثار اوست: آمارگیری نمونه از دهات تهران و دماوند (۱۳۲۸ش)؛ رمز نفوذ در دیگران (اثر دیل کارنگی، ترجمه، ۱۳۲۷ش)؛ آمار ریاضی؛ آمار پیشرفته.