خوانساری، میرزا محمّدباقر (خوانسار ۱۲۲۶ـ۱۳۱۳ق)
(معروف به: صاحب روضات الجنّات) مجتهد و رجالیِ ایرانی، فرزند میرزا زین العابدین. در زادگاهش، مقدمات علوم را نزد پدربزرگش سیدابوالقاسم و دیگران آموخت . در ۱۲۴۰ق همراه پدرش به اصفهان مهاجرت کرد و در ۱۲۵۳ق برای تکمیل تحصیلات دینی به عتبات رفت و از یازده نفر اجازۀ اجتهاد و روایت دریافت کرد. سپس به اصفهان برگشت و به تدریس و تألیف و تربیت شاگردان پرداخت . مدفن او در آرامگاه تخت فولاد اصفهان است. از او بیست عنوان کتاب و رساله در دست است . مشهورترین اثر وی ، فرهنگ زندگی نامه ایِ روضات الجنات فی احوال العلماء و السّادات است .
(معروف به: صاحب روضات الجنّات) مجتهد و رجالیِ ایرانی، فرزند میرزا زین العابدین. در زادگاهش، مقدمات علوم را نزد پدربزرگش سیدابوالقاسم و دیگران آموخت . در ۱۲۴۰ق همراه پدرش به اصفهان مهاجرت کرد و در ۱۲۵۳ق برای تکمیل تحصیلات دینی به عتبات رفت و از یازده نفر اجازۀ اجتهاد و روایت دریافت کرد. سپس به اصفهان برگشت و به تدریس و تألیف و تربیت شاگردان پرداخت . مدفن او در آرامگاه تخت فولاد اصفهان است. از او بیست عنوان کتاب و رساله در دست است . مشهورترین اثر وی ، فرهنگ زندگی نامه ایِ روضات الجنات فی احوال العلماء و السّادات است .