خلق قران

خلق قرآن. فتنهٔ خَلق قرآن یا مِحْنَة خَلق قرآن (به معنی آزمایش و محاکمه در مورد خلق قرآن) فرایند تفتیش عقایدی بود که توسط مأمون عباسی در ربیع الاول سال ۲۱۸هـ. ق./آوریل ۸۳۳م، چهار ماه پیش از مرگش، برای قبولاندن دیدگاه خلق شده بودن قرآن (حادث بودن در برابر قدیم بودن قرآن) شروع شد و طی آن بسیاری از علمای مذهبی تنبیه، زندانی و حتی کشته شدند. این سیاست پانزده سال ادامه یافت و در زمان جانشینان مامون، معتصم و واثق عباسی پیگیری شد تا اینکه پس از دو سال از حکومت متوکل، او این سیاست را در سال ۲۳۴هـ. ق./۸۴۸م. پایان داد.

خلق قرآن. از مهم ترین مباحث علم کلام درباره قدیم یا حادث و مخلوق بودن قرآن. اصل این بحث، که مهم ترین موضوع در دوران تفتیش عقاید (مِحْنه) در زمان مأمون، خلیفه عباسی، بود به بحث امکان سخن گفتن خدا و ماهیت آن (مخصوصاً درباره مستقیم سخن گفتن خدا با حضرت موسی) بازمی گردد. به دیگر سخن بحث کیفیت و حقیقت کلام خداوند میان فرقۀ جَهْمیه و مخالفانشان سرانجام به بحث حدوث و قدم قرآن منجر شد. بنابر این بحث، که عدۀ زیادی در زمان مأمون جانشان را برسر آن از دست داده یا شکنجه شدند، قرآن و کلام خداوند مانند دیگر موجودات مخلوق خدا و حادث اند و کسانی مانند ابوحنیفه و معتزله بر این عقیده بودند. شیعه نیز برهمین عقیده است. اما در مقابل، اهل حدیث و احمد بن حنبل و پیروان او به قِدَم قرآن معتقد بوده و منکران این عقیده را تکفیر می کردند. اگرچه حنبلی متأخری چون ابن تیمیه، در دفاع از پیشینیان خود، مخلوق بودن قرآن را به معنی قدیم بودن آن (و در نتیجه اعتقاد به تعدد قدما و کافر شدن) ندانسته است. او کلام خدا را در جنس یا ذات خود قدیم و در عین یا ظهور خود یعنی تعیّنِ فرد ی اش حادث می داند. نیز ← حدوث و قدم

[ویکی فقه] خلق قرآن. یکی از مهم ترین و داغ ترین جریا ن های فکری و عقیدتی در دوران امام هادی (علیه السلام) جنجال و کشمکش شدید بر سر مخلوق بودن یا مخلوق نبودن قرآن بوده است.
گروه «معتزله» که عقل گرای مفرط بودند و در مسائل عقیدتی کند و کار عقلی بیش از حدی می کردند، مسئله «مخلوق» و «حادث» بودن قرآن را در ارتباط با صفات خدا مطرح کردند و با «قدیم» بودن قرآن که گروه «اشاعره» و اهل حدیث از آن جانبداری می کردند، به مخالفت برخاستند و درگیری بین طرفداران این دو بینش اعتقادی رخ داد.
دیدگاه ها درباره خلق قرآن
در مساله خلق قرآن از دیرباز چند نظریه و دیدگاه وجود داشته است.
← دیدگاه اول
جای داشت که پیش از ورود به بحث این دو اصطلاح تعریف می گردید:
← معنای حادث
...