کلمه جو
صفحه اصلی

خوارزمی عبدالکریم

دانشنامه آزاد فارسی

خوارزمی، عبدالکریم ( ـ۸۹۲ق)
شاعر و خوشنویس ایرانی. فرزند عبدالرحمن خوارزمی، برادر امینی خوارزمی و از خوشنویسانِ دربارِ یعقوب آق قویونلو (حک ۸۸۴ـ ۸۹۴ق) بود که یعقوبی رقم می کرد. گاه شعر نیز می سرود و به سبب پریشانی احوال، حکم های غریب می داد. در پای قطعاتی که می نوشت «کتبه خدا»، «کتبه زرافه»، یا «کتبه پادشاه» رقم می کرد و به همین علت به «عبدالکریم پادشاه» معروف بود. اگر مدتی خط نمی نوشت شاگردان و طالبان خطش برای او قلم و دوات و کاغذ اعلا می آوردند و می گفتند تو پادشاهی، بنابراین خزانه ات به قطعات اعلی نیاز دارد و به این بهانه او را وادار به خوشنویسی می کردند. خط او و برادرش عبدالرحیم امینی بسیار شبیه به یکدیگر بود. خوارزمی همۀ اقلام، جز نستعلیق، را خوش می نوشت. آثار او در ایران کم تر یافت می شود. ازجمله آثار اوست: یک نسخه حال نامۀ عارفی و روشنایی نامه، که در کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی نگهداری می شود، ۶۷ قطعه در کتابخانۀ استانبول و یک قطعه به قلم دودانگ در کتابخانۀ عمومی لنینگراد.


کلمات دیگر: