روح توتیا

بمعنی جست که بعد از سوختن آنرا در چشم کشند .

روح توتیا. [ ح ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بمعنی جست که بعد از سوختن آن را در چشم کشند. ( غیاث اللغات ). جست که نوعی از فلزات است و بعربی خارصینی گویند، پس از کشتن آن را در چشم کشند، علامی فهامی در آیین اکبری مینویسد: نزد برخی روح توتیا، جست است ، معلوم میشودکه گروهی منکر این معنی اند. ( آنندراج ) :
از گرد خطش که خضر عیسی نفس است
شد کوره روح توتیا دیده من. || بمعنی شراب نیز آمده است. ( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ) :
ای ساقی حریفان ،در بوته خمارم
در خاک این جسد ریز، آن روح توتیا را.|| جیوه. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به روح و روحانی شود. || نوعی از رصاص و قلعی. ( ناظم الاطباء ).