سفجه. [ س َ ج َ / ج ِ ] ( اِ ) خربزه خام بود وبعضی سبز و کاله خوانند. ( صحاح الفرس ) :
چون سیم سفجه شاخ درختان جویبار
چون زر خفجه برگ درختان بوستان.
چون سیم سفجه شاخ درختان جویبار
چون زر خفجه برگ درختان بوستان.
معزی.
در پالیز تفحص کردم سفجه مژنگی یافتم زود بحضرت ایشان بمسکنت و نیاز بردم. ( از انیس الطالبین ص 48 ).