دست کونه

نوک دست . سرانگشتان دست

دست کونه. [ دَ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) نوک دست. سرانگشتان دست. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). کونه دست :
به پیش هجو من ای کور پایدار نه ای
مرا بخیره به یک دست کونه برمگرای.|| در تداول امروز از کونه دست ، نوک و سر آرنج دست اراده کنند. || امروز دست کونه به معنی یک دستی و ناچیز و زبون شمردن است. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).