شهد لب یا آراینده به شیرینی
شهد طراز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شهدطراز. [ ش َ طِ / طَ ] ( ص مرکب ) شهدلب. ( آنندراج ). || ( نف مرکب ) آراینده به شیرینی :
شهدطراز لب لعل نگار
زهرفروش بن دندان مار.
شهدطراز لب لعل نگار
زهرفروش بن دندان مار.
واله هروی.
کلمات دیگر: