<div class="boxBd">شهرگشا. [ ش َ گ ُ ] ( نف مرکب ) فاتح. گشاینده شهر. ستاننده شهر : <br>شاد باش ای ملک شهرگشایان که شدست <br>در دهان عدو از هیبت تو شهد شرنگ.<div class="au">فرخی.</div>ورنه چرا کرد سپهر بلند<br>شهرگشایی چو تو را شهربند.<div class="au">نظامی.</div></div>

شهرگشا. [ ش َ گ ُ ] ( نف مرکب ) فاتح. گشاینده شهر. ستاننده شهر : شاد باش ای ملک شهرگشایان که شدست در دهان عدو از هیبت تو شهد شرنگ. فرخی. ورنه چرا کرد سپهر بلند شهرگشایی چو تو را شهربند. نظامی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">فاتح گشاینده شهر</div>

شهر گشا

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا