<div class="boxBd"><b>( سفسوقة )</b> سفسوقة. [ س َ ق َ ] ( ع اِ ) میانه راه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). و فیه سفسوقة من ابیه ؛ یعنی در روی شبه پدر وی است و به پدر خود مانان است. ( منتهی الارب ).</div>

( سفسوقة ) سفسوقة. [ س َ ق َ ] ( ع اِ ) میانه راه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). و فیه سفسوقة من ابیه ؛ یعنی در روی شبه پدر وی است و به پدر خود مانان است. ( منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">میان. راه ٠ وفیه سفسوقه من ابیه ٠ یعنی در روی شبه پدر وی است و به پدر خود مان است ٠</div>

میان. راه ٠ وفیه سفسوقه من ابیه ٠ یعنی در روی شبه پدر وی است و به پدر خود مان است ٠

فرهنگ فارسی

<p><span class=""hl"">سفسوقة.</span> [ س َ ق َ ] (ع اِ) میانه ٔ راه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). و فیه سفسوقة من ابیه ؛ یعنی در روی شبه پدر وی است و به پدر خود مانان است . (منتهی الارب ).<br></p>

سفسوقة. [ س َ ق َ ] (ع اِ) میانه ٔ راه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). و فیه سفسوقة من ابیه ؛ یعنی در روی شبه پدر وی است و به پدر خود مانان است . (منتهی الارب ).