سفره نهادن

سفره گستردن ٠ خوان نهادن ٠ طعام خورانیدن ٠

سفره نهادن. [ س ُ رَ ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) سفره گستردن. خوان نهادن. طعام خورانیدن :
سعدی خویش خوانیم پس بجفا برانیم
سفره اگر نمی نهی در به چه باز میکنی.صد سفره دشمن بنهد طالب مقصود
تا بو که یکی دوست بیاید بضیافت.