<p><span class=""hl"">شهاق .</span> [ ش ُ ] (اِخ ) کوهی است . (منتهی الارب ). || جایگاهی است . (از معجم البلدان ).<br></p>

شهاق . [ ش ُ ] (اِخ ) کوهی است . (منتهی الارب ). || جایگاهی است . (از معجم البلدان ).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">شهاق .</span> [ ش ُ ] (ع مص ) گردانیدن گریه را در سینه ٔ خود. شهیق . تشهاق . || رسیدن کسی را چشم زخم : شهقت عین الناظر علیه . (منتهی الارب ).<br></p>

شهاق . [ ش ُ ] (ع مص ) گردانیدن گریه را در سینه ٔ خود. شهیق . تشهاق . || رسیدن کسی را چشم زخم : شهقت عین الناظر علیه . (منتهی الارب ).

<div class="boxBd">شهاق. [ ش ُ ] ( ع مص ) گردانیدن گریه را در سینه خود. شهیق. تشهاق. || رسیدن کسی را چشم زخم : شهقت عین الناظر علیه. ( منتهی الارب ).<br><hr>شهاق. [ ش ُ ] ( اِخ ) کوهی است. ( منتهی الارب ). || جایگاهی است. ( از معجم البلدان ).</div>

شهاق. [ ش ُ ] ( ع مص ) گردانیدن گریه را در سینه خود. شهیق. تشهاق. || رسیدن کسی را چشم زخم : شهقت عین الناظر علیه. ( منتهی الارب ). شهاق. [ ش ُ ] ( اِخ ) کوهی است. ( منتهی الارب ). || جایگاهی است. ( از معجم البلدان ).

<div class="boxBd">گردانیدن گریه در سینه خود شهیق یا رسیدن کسی را چشم زخم شهقت عین الناظر علیه .</div>

گردانیدن گریه در سینه خود شهیق یا رسیدن کسی را چشم زخم شهقت عین الناظر علیه .

شهاق

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا