( صفت ) آنکه کوه را سوراخ کند : کوه سنب از خدنگ قاف شکاف چرخ دوز از سنان ناوک لاف . ( حدیقه )
کوه سنب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کوه سنب. [ سُمْب ْ ] ( نف مرکب ) کوه سنبنده. آنکه کوه را سوراخ کند. ( فرهنگ فارسی معین ) :
کوه سنب از خدنگ قاف شکاف
چرخ دوز از سنان ناوک لاف.
کوه سنب از خدنگ قاف شکاف
چرخ دوز از سنان ناوک لاف.
سنائی ( حدیقه از فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ عمید
کوه سنبنده، سوراخ کنندۀ کوه.
کلمات دیگر: