منسوب باسله .
اسلیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
اسلئه. [ اَ ل ِ ءَ ] ( ع اِ ) ج ِ سِلاء. ( منتهی الارب ).
اسلیه. [ اَ س َ لی ی َ ]( ع ص نسبی ) منسوب به اَسَلة. رجوع به اَسَلة شود.
- حروف اسلیه ؛ زاء و سین و صاد است.
- حروف اسلیه ؛ زاء و سین و صاد است.
کلمات دیگر: