صبیرة. [ ص ُ ب َ رَ ] (ع اِ) ابوصُبَیْرَة؛ مرغی است سرخ شکم و سیاه پشت و سر و دم . (منتهی الارب ).
صبیره
لغت نامه دهخدا
صبیرة. [ ص ُ ب َ رَ ] (ع اِ) زمین سخت مشرف است که نرویاند چیزی را و آن جانبی از کوه است . || (اِخ ) موضعی است . (معجم البلدان ). || الصبیرة؛ موضعی است در شام و آن جز صنبرة است .
( صبیرة ) صبیرة. [ ص َ رَ ] ( ع اِ ) نان تُنُک و جز آن که بر آن طعام برآرند. || خوان.
صبیرة. [ ص ُ ب َ رَ ] ( ع اِ ) ابوصُبَیْرَة؛ مرغی است سرخ شکم و سیاه پشت و سر و دم. ( منتهی الارب ).
صبیرة. [ ص ُ ب َ رَ ] ( ع اِ ) زمین سخت مشرف است که نرویاند چیزی را و آن جانبی از کوه است. || ( اِخ ) موضعی است. ( معجم البلدان ). || الصبیرة؛ موضعی است در شام و آن جز صنبرة است.
صبیرة. [ ص ُ ب َ رَ ] ( ع اِ ) ابوصُبَیْرَة؛ مرغی است سرخ شکم و سیاه پشت و سر و دم. ( منتهی الارب ).
صبیرة. [ ص ُ ب َ رَ ] ( ع اِ ) زمین سخت مشرف است که نرویاند چیزی را و آن جانبی از کوه است. || ( اِخ ) موضعی است. ( معجم البلدان ). || الصبیرة؛ موضعی است در شام و آن جز صنبرة است.
صبیرة. [ ص َ رَ ] (ع اِ) نان تُنُک و جز آن که بر آن طعام برآرند. || خوان .
پیشنهاد کاربران
بردبار صبور شکیبا
کلمات دیگر: