باریگندان

جشن باریگِندان یا برغندان از جشن های مشترک ایرانیان و ارمنیان است که افزون بر تشابه اسمی، آداب و سنن برگزاری آن ها نیز شبیه هم است. برگزاری این گونه جشن ها بازگوکنندهٔ تأثیر فرهنگ و آداب و رسوم ایرانیان و ارمنیان بر یکدیگر است. این جشن پیش از فرارسیدن ایام روزه برگزار می شد و هر دو قوم جشن می گرفتند.
دهخدا، علی اکبر. لغت نامهٔ دهخدا، جلد نهم، ذیل برغندان تهران، مهر ۱۳۴۲
نفیسی، علی اکبر. (از ناظم الاطباء). فرهنگ نفیسی، جلد نخست کتابفروشی خیام.
عمید، حسن. فرهنگ فارسی عمید. جلد اول، ذیل برغندان مؤسسسهٔ امیرکبیر ۱۵۴۷ چاپ اول ص ۳۳۹
محمدشاه متخلص به شاد. فرهنگ آنندراج. جلد اول زیر نظر محمد دبیرسیاقی
مانوکیان، آرداک. اعیاد کلیسای ارمنی. ترجمه هرایر خالاتیان، خلیفه گری تهران، ۱۳۶۰، چاپ دوم ص۵۰
در روزگار پیشین، ایرانیان روزهای آخر ماه شعبان را که نزدیک شدن ماه رمضان را نوید می داد، با جشن و سرور سپری می کردند. مدت زمان برگزاری جشن برغندان هفت تا ده روز بود. هیچ یک از کتب فرهنگ فارسی به مراسمی که در جشن برغندان اجرا می شد، اشاره ای نکرده اند. دهخدا دربارهٔ جشن برغندان می نویسد:
برغندان، سنگ اندازان (صحاف الفرس)، کلوخ اندازان (یادداشت مؤلف) جشن و نشاطی را گویند که در ماه شعبان سبب نزدیک شدن ماه رمضان می کنند.
رمضان می رسد اینک دهم شعبان است