بارون اواک

بارون آواک. بارون آواک (بارناوا) یکی از محله های مرکزی شهر تبریز است که بین محله های (اهراب، لیل آباد و میارمیار) واقع شده است. بانی این محله، ریش سفید ارمنی این شهر، «بارون آواک» بوده که در دوران ناصرالدین شاه، یکی از برج و باروهای هشت گانهٔ تبریز را که پس از زمین لرزهٔ سال ۱۷۸۰ میلادی ساخته شده بود، تخریب نموده و در محل آن، ارمنی های طبقهٔ متوسط و فقیر این شهر و مهاجران ارمنی که از سایر شهرها و روستاهای آذربایجان به تبریز آمده بودند را سکونت داد.نبو
کلیسای سرکیس مقدس، مدرسهٔ «تامارا تومانیانس» که مختص دانش آموزان ارمنی بود (تأسیس: ۱۸۹۶) و «دبیرستان اسدی» که توسط یکی از ثروت مندترین ارمنی های ساکن تبریز به نام «ساهاکیان» بنا شد، از جملهٔ مراکزی بودند که پس از احداث محلهٔ بارون آواک در این منطقه ساخته شدند.
کوچه های (پطروس خان، غزل، کلیسا و یخچال)، از قدیمی ترین معابر و گذرگاه های محلهٔ بارون آواک به شمار می روند. یادمان مجاهدان ارمنی در محوطهٔ کلیسای سرکیس مقدس قرار گرفته است. این کلیسا پس از ایجاد در سال ۱۸۲۱ میلادی، به علت فرسودگی بنا در سال ۱۸۴۵ میلادی نیز بازسازی شده است.

بارون آواک (محله). بارون آواک (بارناوا) یکی از محله های مرکزی شهر تبریز است که بین محله های (اهراب، لیل آباد و میارمیار) واقع شده است. بانی این محله، ریش سفید ارمنی این شهر، «بارون آواک» بوده که در دوران ناصرالدین شاه، یکی از برج و باروهای هشت گانهٔ تبریز را که پس از زمین لرزهٔ سال ۱۷۸۰ میلادی ساخته شده بود، تخریب نموده و در محل آن، ارمنی های طبقهٔ متوسط و فقیر این شهر و مهاجران ارمنی که از سایر شهرها و روستاهای آذربایجان به تبریز آمده بودند را سکونت داد.