آبسه ریوی. آبسه ریه (به انگلیسی: Lung abscess) در پزشکی به نکروز و مرگ بافت پارانشیم ریه و ایجاد شدن سوراخ در آن و پر شدن آن از چرک و عفونت میکروبی گفته می شود.
آسپیره و تنفس ترشحات حلق و گلو یا ذرات غذای مری بدرون شش ها
آمبولی سپتیک
پنومونی نکروز دهنده
واسکولیت
برونشکتازی
تومورهای نکروز دهنده: بیش تر کارسینوما در سلول های اپیتلیال سطحی درون ریه
این بیماری بیشتر در افراد با نقص واکنش ایمنی دیده می شود که در آن یک روند چرکی درون پارانشیم شش ها تبدیل به یک آبسه بسته پر شده از چرک٬ می گردد. گاهی این آبسه باز شده و چرک بدرون برونش راه می یابد و دراین حالت بیمار دارای سرفه خلط دار بوده و احتمال عفونی شدن ریه سمت مخالف آن نیز وجود دارد. در پاره ای موارد اگر دلیل ابتلا به آبسه ریوی خود پارانشیم نبوده و حاصل از بیماری های دیگر مانند آمبولی و آبسه های برون ششی باشد آبسه ثانویه نام دارد.
بیش تر نشانه ها و سمپتوم ها به صورت تدریجی نمود می یابند اما در انواعی از آبسه ریوی ناشی از باکتری های گرم منفی٬ بیمار دارای سمپتوم هایی چون سرفه و تب همراه با تعریق شبانه است. سرفه بیمار در ۷۰ درصد موارد همراه خروج چرک از نای و در باقی ۳۰ درصد با خروج خون(هموپتیز) همراه است. در یک سوم بیماران مبتلا به آبسه ریوی پدیده انگشت چماقی دیده می شود.
رادیوگرافی سینه و سی تی اسکن می تواند شیوه ای در تشخیص آبسه ریوی باشد. آبسه ششی بیشتر یکی از ریه ها را درگیر کرده و محدوده عمده درگیری شامل لوب بالایی شش در قسمت پسین(پسترال) و در لوب های پایین(سفلی) در قسمت سقف لوب خود را به صورت حفره خالی در عکس رادیوگرافی نشان می دهد.
آسپیره و تنفس ترشحات حلق و گلو یا ذرات غذای مری بدرون شش ها
آمبولی سپتیک
پنومونی نکروز دهنده
واسکولیت
برونشکتازی
تومورهای نکروز دهنده: بیش تر کارسینوما در سلول های اپیتلیال سطحی درون ریه
این بیماری بیشتر در افراد با نقص واکنش ایمنی دیده می شود که در آن یک روند چرکی درون پارانشیم شش ها تبدیل به یک آبسه بسته پر شده از چرک٬ می گردد. گاهی این آبسه باز شده و چرک بدرون برونش راه می یابد و دراین حالت بیمار دارای سرفه خلط دار بوده و احتمال عفونی شدن ریه سمت مخالف آن نیز وجود دارد. در پاره ای موارد اگر دلیل ابتلا به آبسه ریوی خود پارانشیم نبوده و حاصل از بیماری های دیگر مانند آمبولی و آبسه های برون ششی باشد آبسه ثانویه نام دارد.
بیش تر نشانه ها و سمپتوم ها به صورت تدریجی نمود می یابند اما در انواعی از آبسه ریوی ناشی از باکتری های گرم منفی٬ بیمار دارای سمپتوم هایی چون سرفه و تب همراه با تعریق شبانه است. سرفه بیمار در ۷۰ درصد موارد همراه خروج چرک از نای و در باقی ۳۰ درصد با خروج خون(هموپتیز) همراه است. در یک سوم بیماران مبتلا به آبسه ریوی پدیده انگشت چماقی دیده می شود.
رادیوگرافی سینه و سی تی اسکن می تواند شیوه ای در تشخیص آبسه ریوی باشد. آبسه ششی بیشتر یکی از ریه ها را درگیر کرده و محدوده عمده درگیری شامل لوب بالایی شش در قسمت پسین(پسترال) و در لوب های پایین(سفلی) در قسمت سقف لوب خود را به صورت حفره خالی در عکس رادیوگرافی نشان می دهد.
wiki: آبسه ریوی