ابزار حقوق بشر بین الملل (انگلیسی: International human rights instruments) ابزار حقوق بشر بین الملل معاهده ها و دیگر اسناد بین المللی مربوط به قانون بین المللی حقوق بشر و حمایت از حقوق بشر در کل می باشد.
اعلامیه جهانی حقوق بشر
اعلامیه حقوق افراد ناتوان
اعلامیه حقوق مردم بومی
این ابزار را می توان به دودسته تقسیم کرد: بیانیه ها که توسط نهادهایی مثل مجمع عمومی سازمان ملل متحد بکار گرفته شده که از نظر حقوقی الزام آور نیستند گرچه ممکن است از نظر سیاسی باشند مثل قوانین نرم.دسته دوم کنوانسیون ها هستند که ابزار الزام آور قانونی تحت قوانین بین الملل می باشند. معاهده های بین المللی وحتی بیانیه ها بعد از مدتی می توانند استاتوی حقوق بین الملل عرفی را بگیرند. ابزار حقوق بشردر تقسیم بندی دیگری می تواند ابزار جهانی باشد که هر کشور دنیا می تواند طرفی از ان باشد یا ابزار منطقه ای باشد که به کشورهای یک منطقه خاص دنیا مربوط می شود.
اغلب کنوانسیون ها مکانیسمی برای نظارت بر اجرای خود ایجاد می کنند. این مکانیسم ها نسبتاً قدرت کمی دارند و اغلب توسط دولتها ندیده گرفته می شود. در موارد دیگری این ابزار قدرت سیاسی بالا و اتوریته قانونی دارند و تصمیماتشان تقریباً همیشه به اجرا گذاشته می شود. نمونه های دسته اول شامل کمیته های معاهده های سازمان ملل می شود در حالیکه بهترین مثال برای دسته دوم دادگاه حقوق بشر اروپا می باشد.
مکانیسم ها هم بر حسب درجه دسترس فرد به آنها تفاوت می کند. تحت بعضی کنوانسیون ها – مثلاً کنوانسیون حقوق بشر اروپا – به تناسب بعضی شرایط افراد یا دولت ها مجازند موارد فردی را به مکانیسم های اجرایی برسانند تحت بیشتر موارد – مثلاً کنوانسیون های سازمان ملل – دسترسی فردی مستلزم پذیرش این حق توسط دولت است که این یا بوسیله یک بیانیه در زمان تصویب، یا پیوستن، یا از طریق تصویب یا پیوستن به یک معاهده اختیاری به کنوانسیون انجام می شود. این بخشی از تکامل قوانین بین المللی در چند دهه گذشته است که به منظور شناخت اهمیت افراد و حقوق آنها در چهارچوب قانونی بین المللی از قوانین حاکم بر حکومت نقل مکان کرده است.
اعلامیه جهانی حقوق بشر
اعلامیه حقوق افراد ناتوان
اعلامیه حقوق مردم بومی
این ابزار را می توان به دودسته تقسیم کرد: بیانیه ها که توسط نهادهایی مثل مجمع عمومی سازمان ملل متحد بکار گرفته شده که از نظر حقوقی الزام آور نیستند گرچه ممکن است از نظر سیاسی باشند مثل قوانین نرم.دسته دوم کنوانسیون ها هستند که ابزار الزام آور قانونی تحت قوانین بین الملل می باشند. معاهده های بین المللی وحتی بیانیه ها بعد از مدتی می توانند استاتوی حقوق بین الملل عرفی را بگیرند. ابزار حقوق بشردر تقسیم بندی دیگری می تواند ابزار جهانی باشد که هر کشور دنیا می تواند طرفی از ان باشد یا ابزار منطقه ای باشد که به کشورهای یک منطقه خاص دنیا مربوط می شود.
اغلب کنوانسیون ها مکانیسمی برای نظارت بر اجرای خود ایجاد می کنند. این مکانیسم ها نسبتاً قدرت کمی دارند و اغلب توسط دولتها ندیده گرفته می شود. در موارد دیگری این ابزار قدرت سیاسی بالا و اتوریته قانونی دارند و تصمیماتشان تقریباً همیشه به اجرا گذاشته می شود. نمونه های دسته اول شامل کمیته های معاهده های سازمان ملل می شود در حالیکه بهترین مثال برای دسته دوم دادگاه حقوق بشر اروپا می باشد.
مکانیسم ها هم بر حسب درجه دسترس فرد به آنها تفاوت می کند. تحت بعضی کنوانسیون ها – مثلاً کنوانسیون حقوق بشر اروپا – به تناسب بعضی شرایط افراد یا دولت ها مجازند موارد فردی را به مکانیسم های اجرایی برسانند تحت بیشتر موارد – مثلاً کنوانسیون های سازمان ملل – دسترسی فردی مستلزم پذیرش این حق توسط دولت است که این یا بوسیله یک بیانیه در زمان تصویب، یا پیوستن، یا از طریق تصویب یا پیوستن به یک معاهده اختیاری به کنوانسیون انجام می شود. این بخشی از تکامل قوانین بین المللی در چند دهه گذشته است که به منظور شناخت اهمیت افراد و حقوق آنها در چهارچوب قانونی بین المللی از قوانین حاکم بر حکومت نقل مکان کرده است.
wiki: ابزار حقوق بشر بین الملل