کوچه باغی

( صفت ) منسوب به کوچه باغ . یا آواز کوچه باغی . آوازی که داش مشدیها و جاهلها خوانند و آن یکی از گوشه های دستگاه شور است .

کوچه باغی. [ چ َ / چ ِ ] ( ص نسبی مرکب ) منسوب به کوچه باغ. ( فرهنگ فارسی معین ). || آوازی که داش مشدیها و جاهلها خوانند و آن یکی از گوشه های دستگاه شور است. ( فرهنگ فارسی معین ).

۱. = کوچه باغ
۲. [مجاز] ویژگی هر نوع آواز جاهل مآبانه.
۳. (اسم ) (موسیقی ) گوشه ای در آواز دشتی از متعلقات دستگاه شور.