کلمه جو
صفحه اصلی

سبخه

فرهنگ فارسی

از قرائ بحرین است

لغت نامه دهخدا

سبخة. [ س َب ْ ب َ خ َ ] (اِخ ) موضعی است ببصره . (منتهی الارب ) (معجم البلدان ). منطقه ای است نزدیک بصره مقر صاحب رنج . (ابن اثیر ج 7 ص 58).


سبخة. [ س َ ب ِ خ َ ] (ع اِ) سَبْخَة سَبَخة. زمین شوره ناک . ج ، سباخ . (منتهی الارب ). شوره زار.شورستان . (مهذب الاسماء). || جامه ٔ غوک یاچیزی است دیگر که بجامه ٔ غوک ماند. (منتهی الارب ).


سبخة. [ س َب ْ ب َ خ َ ] (اِخ ) از قراء بحرین است . (معجم البلدان ).


پیشنهاد کاربران

شوره زار


کلمات دیگر: