میرزا ابراهیم بوذری

ابراهیم بوذری (۱۲۷۵ -۱۳۶۵ ش) فرزند علی اصغر طالقانی در طالقان دیده به جهان گشود. او خوشنویس، ادیب و خواننده بزرگ تعزیه و از کارشناسان ردیف های آوازی بود.
وب گاه طالقان
وب گاه سماع شکسته
زندگی نامه بیش از دویست و پنجاه تن از بزرگان موسیقی ایران
بوذری دارای تحصیلات عالی در ادبیات بود و عربی و فقه واصول را در محضر روحانیون بزرگ زمان آموخته بود. او در خط نستعلیق شاگرد زین العابدین ساعتساز٬ محمد عماد طاهری و عمادالکتاب سیفی بود. خط ثلث را از عبدالحمید ملک الکلامی معروف به امیرالکتاب و نسخ را نرد علی عبدالرسولی آموخت. بوذری در موسیقی و آواز شاگرد ابوالحسن خان اقبال آذر (اقبال السلطان) و سیّد حسن طاهرزاده بود.
وی مدرّس انجمن خوشنویسان ایران، مشاور رسمی کارشناسی تعزیه در وزارت فرهنگ و هنر وقت و مشاغل دیگری در ادارات مختلف دولتی و دانشکده معقول و منقول (الهیات) بود.
از تالیفات او «تعزیه در ایران و دو مجلس آن» است که در سال۱۳۵۴ چاپ شد و در زمینه موسیقی سلسله نوارهایی از اجراهای خصوصی همراه ساز و آواز اساتید مختلف دارد که در دسترس عموم نیست. آثار خوشنویسی او فراوان است. به عنوان نمونه مخمس صفی علیشاه، کتیبه های آرامگاه سعدی و دروازه قرآن شیراز، کلام چند تصنیف از امیرجاهد (چاپ در جلد اول دیوان امیرجاهد)، کتابت بسیاری از کتاب های ادبی و آثار بسیار دیگری از او به یادگار مانده است.