ابن محمد طاهر وحید قزوینی مکنی بابومحمد اوراست شرح شواهد مجمع البیان
حسین شریف
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حسین شریف . [ ح ُ س َ ن ِ ش َ ] (اِخ ) ابن علی شریف مکه . رجوع به حسین بن علی بن محمدبن عبدالمعین شود.
حسین شریف. [ ح ُ س َ ن ِ ش َ ] ( اِخ ) ابن علی شریف مکه. رجوع به حسین بن علی بن محمدبن عبدالمعین شود.
حسین شریف. [ ح ُ س َ ن ِ ش َ ] ( اِخ ) ابن محمدطاهر وحید قزوینی. مکنی به ابومحمد. او راست : «شرح شواهد مجمع البیان ». ( ذریعه ج 13 ص 341 ).
حسین شریف. [ ح ُ س َ ن ِ ش َ ] ( اِخ ) ابن محمدطاهر وحید قزوینی. مکنی به ابومحمد. او راست : «شرح شواهد مجمع البیان ». ( ذریعه ج 13 ص 341 ).
حسین شریف . [ ح ُ س َ ن ِ ش َ ] (اِخ ) ابن محمدطاهر وحید قزوینی . مکنی به ابومحمد. او راست : «شرح شواهد مجمع البیان ». (ذریعه ج 13 ص 341).
کلمات دیگر: