سرفرازی دادن

بلند قدرساختن . آبرو بخشیدن . مفتخر کردن .

سرفرازی دادن. [ س َ ف َ دَ ] ( مص مرکب ) بلندقدر ساختن. آبرو بخشیدن. مفتخر کردن :
کسی را کجا سرفرازی دهد
نخستین درش بی نیازی دهد.ترا زین سپس بی نیازی دهم
به مازندران سرفرازی دهم.که یزدان ترا بی نیازی دهد
بلند اختر و سرفرازی دهد.