<div class="boxBd">ره جوی. [ رَه ْ ] ( نف مرکب ) ره جو. راه جوی. که راه را بجوید. که در جستجوی راه باشد : <br>سپه دشمن او را رمه ای دان که در او<br>نه چراننده شبان است و نه ره جوی نهاز.<div class="au">فرخی.</div>از اندیشه دل سبک پوی تر<br>ز رای خردمند رهجوی تر.<div class="au">اسدی.</div>رجوع به راه جو و راه جوی شود.</div>

ره جوی. [ رَه ْ ] ( نف مرکب ) ره جو. راه جوی. که راه را بجوید. که در جستجوی راه باشد : سپه دشمن او را رمه ای دان که در او نه چراننده شبان است و نه ره جوی نهاز. فرخی. از اندیشه دل سبک پوی تر ز رای خردمند رهجوی تر. اسدی. رجوع به راه جو و راه جوی شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">ره جو . راه جوی . که راه را بجوید</div>

ره جو . راه جوی . که راه را بجوید

ره جوی

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا