راه برداشتن . طی طریق کردن
ره برداشتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ره برداشتن. [ رَه ْ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) راه برداشتن. طی طریق کردن. راهی شدن. عازم شدن :
به چونین بیابان و ریگ روان
سپه برد و برداشت ره پهلوان.
به چونین بیابان و ریگ روان
سپه برد و برداشت ره پهلوان.
اسدی.
رجوع به راه برداشتن شود.کلمات دیگر: