ابن محمد بن ابراهیم محدث اوراست جزئ فی الحدیث
حسین دمشقی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حسین دمشقی. [ ح ُ س َ ن ِ دِ م َ / دَ م ِ ] ( اِخ ) ابن محمدبن ابراهیم محدث. درگذشته 450 هَ. ق.او راست : جزء فی الحدیث. ( هدیة العارفین ج 1 ص 310 ).
حسین دمشقی. [ ح ُ س َ ن ِ دِ م َ / دَ م ِ ] ( اِخ ) ابن محمد دمشقی عمادالدین شافعی. وی در 877 هَ. ق. درگذشته است. او راست : «احکام الخنثی ». ( هدیة العارفین ج 1 ص 315 ).
حسین دمشقی. [ ح ُ س َ ن ِ دِ م َ / دَ م ِ ] ( اِخ ) ابن محمد دمشقی عمادالدین شافعی. وی در 877 هَ. ق. درگذشته است. او راست : «احکام الخنثی ». ( هدیة العارفین ج 1 ص 315 ).
حسین دمشقی . [ ح ُ س َ ن ِ دِ م َ / دَ م ِ ] (اِخ ) ابن محمد دمشقی عمادالدین شافعی . وی در 877 هَ . ق . درگذشته است . او راست : «احکام الخنثی ». (هدیة العارفین ج 1 ص 315).
حسین دمشقی . [ ح ُ س َ ن ِ دِ م َ / دَ م ِ ] (اِخ ) ابن محمدبن ابراهیم محدث . درگذشته ٔ 450 هَ . ق .او راست : جزء فی الحدیث . (هدیة العارفین ج 1 ص 310).
کلمات دیگر: