ره داشتن

راه داشتن . اجازه داشتن .

ره داشتن. [ رَه ْ ت َ ] ( مص مرکب ) راه داشتن. اجازه داشتن. اجازه ورود داشتن :
مرغ با بام تو ره دارد و من بر سرکوی
حبذا مرغ که آخر پروبالی دارد.من ای صبا ره رفتن به کوی دوست ندارم
تو می روی به سلامت سلام من برسانی. || انتظار بردن. ( از غیاث اللغات ) ( از مجموعه مترادفات ص 343 ).
رجوع به راه داشتن در همه ٔمعانی شود.