که راهش بسته باشد . یا متعلقان و وابستگان به راه .
ره بسته
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ره بسته. [ رَه ْ ب َ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) که راهش بسته باشد. || متعلقان و وابستگان به راه. که وابسته به راه باشد :
چو زین ره بستگان یابی رهایی
بدانی خود که چونی وز کجایی.
چو زین ره بستگان یابی رهایی
بدانی خود که چونی وز کجایی.
نظامی.
کلمات دیگر: