جان بیرون شدن

جان در رفتن مردن

جان بیرون شدن.[ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) جان دررفتن. مردن :
چه سود آب فرات آنگه که جان تشنه بیرون شد
چو مجنون پاکباز افتاد لیلی درمیان آمد.