ده کوچکی است از دهستان شرائ بالا بخش وفس شهرستان اراک .
خانقاه بالا
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خانقاه بالا. [ ن َ / ن ِ هَِ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ملاء اعلی . || عالم بالا که آسمان است . (از برهان قاطع) (آنندراج ).
خانقاه بالا. [ ن َ / ن ِ هَِ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ملاء اعلی. || عالم بالا که آسمان است. ( از برهان قاطع ) ( آنندراج ).
خانقاه بالا. [ ن َ / ن ِ هَِ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان شرأبالا بخش وفس شهرستان اراک. واقع در 66 هزارگزی جنوب کمیجان ، کنار راه مالرو عمومی اراک بملایر. سکنه آنجا 38 تن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).
خانقاه بالا. [ ن َ / ن ِ هَِ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان شرأبالا بخش وفس شهرستان اراک. واقع در 66 هزارگزی جنوب کمیجان ، کنار راه مالرو عمومی اراک بملایر. سکنه آنجا 38 تن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).
خانقاه بالا. [ ن َ / ن ِ هَِ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان شرأبالا بخش وفس شهرستان اراک . واقع در 66 هزارگزی جنوب کمیجان ، کنار راه مالرو عمومی اراک بملایر. سکنه ٔ آنجا 38 تن است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
کلمات دیگر: