سخت جانی
جان گرانی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جان گرانی. [ گ ِ ] ( حامص مرکب ) عمل جان گران. سخت جانی :
جوانی و از عشق پرهیز کردن
چه باشد ندانی بجز جان گرانی.
نی قدر آری نی قدر دانی.
جوانی و از عشق پرهیز کردن
چه باشد ندانی بجز جان گرانی.
فرخی.
ترسم که این را از جان گرانی نی قدر آری نی قدر دانی.
خاقانی ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: