کلمه جو
صفحه اصلی

ببسودن

فرهنگ فارسی

سودن، دست مالیدن، دست زدن به چیزی، مالیده، دست مالی شده
دست زدن لمس کردن

لغت نامه دهخدا

ببسودن. [ ب ِ دَ ] ( مص ) بسودن. دست زدن. لمس کردن. دست مالیدن. بپسودن. ( ناظم الاطباء ). تماس کردن :
کمندی بدان کنگره در ببست
گره زد برو چند و ببسود دست.
فردوسی.
چو ببسود خندان به بهرام داد
فراوان برو آفرین کرد یاد.
فردوسی.
بمالید دستش ابر چشم و روی
بر و یال ببسود وبشخود موی.
فردوسی.
لعل ترا شبی ببسودم من و هنوز
می لیسم از حلاوت آن گربه وار دست.
کمال ( از فرهنگ ضیاء ).
گره ببسود زخم تیرش و گفت
صاعقه است این نه تیر، واغوثاه.
ابوالفرج رونی.
دو دست من و دو پای من ببینید.... ببسویید ببرمجید و بدانید که جان گوشت و استخوان ندارد. ( ترجمه دیاتسارون ص 370 ). و رجوع به بسودن و سودن شود. || سفتن. سوراخ کردن. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به سودن و بسودن شود.

فرهنگ عمید

سودن، دست مالیدن، دست زدن به چیزی، بسودن، پسودن، بپسودن.


کلمات دیگر: