همسال

دوتن که به یک اندازه عمرکرده باشند، همسن
( صفت ) دو یا چند تن که از حیث سن و سال معادل باشند : فرو میرود امیدواری زمرد چو همسال را سر در آید بگرد . ( نظامی )
هم سن دو تن که بیک اندازه عمر کرده باشند
فرمود بدوستان همزاد تا بر پی او روند چون باد . ( نظامی ) و کواعب اترابا وکنیزکان هم بالا هم آساهم زاد. ۳- موجودی متوهم ( از جن ) که گویند باشخص در یک زمان تولد میشود و در تمام حیات با او همراه است . توضیح بنا باعتقادی عامیانه همزاد گاه ممکن است باعث زحمت و صدمه زدن به همزاد انسان خویش شود و گاه هم او را به سعادت و مکنت و ثروت می رساند.نیز عامه معتقدند که بعضی از مردم ( خاصه جن گیران وغشی ها ) باهمزاد خویش رابط. دوستانه یا خصمانه دارند و با آنها روبرو و هم کلام می شوند

همسال. [ هََ ] ( ص مرکب ) هم سال. هم سن. ( آنندراج ). دو تن که به یک اندازه عمر کرده باشند. ( یادداشت مؤلف ). همزاد :
کنون صد پسر گیر همسال او
به بالا و چهر و بر و یال او.سیاوش مرا بود همسال و دوست
روانم پر ازدرد و اندوه اوست.به بازی به کوی اند همسال من
به خاک اندر آمد چنین یال من.همسال آدم آهنش در حله آدم تنش
آن نقطه بر پیراهنش چون شیرحوا ریخته.بخشود بر آن غریب همسال
همسال تهی نه ، بلکه هم حال.شد نفس آن دو سه همسال او
تنگ تر از حادثه حال او.غمی کآن با دل نالان شود جفت
به همسالان و هم حالان توان گفت.داغ فرزند و هجر همسالان
همه دیدی نمیشوی نالان ؟

دو تن که به یک اندازه عمر کرده باشند، هم سن.