ناموضع

ناموضع. [ م َ ض ِ ] ( ق مرکب ) نه به موضع خویش. نه بجای خود. نابجایگاه. بی جا :
نرد خدمت چون به ناموضع بباخت
شیرسنگین را شقی شیری شناخت.