دوغ خوردن

( مصدر ) مسکه گرفتن مسکه بر آوردن .

دوغ خوردن. [ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) خوردن دوغ. آشامیدن دوغ :
چون نمایی مستی ای تو خورده دوغ
پیش من لافی زنی آنگه دروغ.|| سهو شدن و خطا کردن. ( ناظم الاطباء ). غلط خوردن. ( از آنندراج ).