عبور کننده از کوه . گذرانده از کوه
کوه گذار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کوه گذار. [ گ ُ ] ( نف مرکب ) عبورکننده از کوه. گذرنده از کوه :
گذاره برد سپه را ز ده دوازده رود
به مرکبان بیابان نورد کوه گذار.
گذاره برد سپه را ز ده دوازده رود
به مرکبان بیابان نورد کوه گذار.
فرخی.
کلمات دیگر: