مذکر حیه بمعنی افعی و مار . مار نر .
حیوت
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حیوت. [ ح َی ْ یو ] ( ع اِ ) مذکر حیة. افعی و مار. ( اقرب الموارد ). مارنر. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ): ویأکل الحیة و الحیوتا. ( اصمعی از اقرب الموارد ).
حیوة. [ ح َ یات ْ ] ( ع اِمص ) رسم الخطی از کلمه حیاةیا حیات خاص قرآن کریم. حیاة. زندگی. ( منتهی الارب ).زندگانی. ( ترجمان عادل ) ( مهذب الاسماء ) :
و تشعل حولک النیران لیلا
کذلک کنت ایام الحیوة.
- || بهشت. ( منتهی الارب ).
حیوة. [ ح َ یات ْ ] ( ع اِمص ) رسم الخطی از کلمه حیاةیا حیات خاص قرآن کریم. حیاة. زندگی. ( منتهی الارب ).زندگانی. ( ترجمان عادل ) ( مهذب الاسماء ) :
و تشعل حولک النیران لیلا
کذلک کنت ایام الحیوة.
( از تاریخ بیهقی ).
- حیوة طیبه ؛ روزی حلال. ( منتهی الارب ).- || بهشت. ( منتهی الارب ).
حیوت . [ ح َی ْ یو ] (ع اِ) مذکر حیة. افعی و مار. (اقرب الموارد). مارنر. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء): ویأکل الحیة و الحیوتا. (اصمعی از اقرب الموارد).
فرهنگ عمید
* حیات hayāt
کلمات دیگر: