<div class="boxBd">خوط. ( ع اِ ) شاخ نازک یکساله درخت خرما یا هر شاخ دیگر. ج ، خیطان و اخواط. || ( ص ) مرد تناور سبک نیکوخلقت. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).<br><hr>خوط. ( اِخ ) دهی است به بلخ که آنرا قوط می گویند. ( از منتهی الارب ) ( یادداشت بخط مؤلف ).</div>

خوط. ( ع اِ ) شاخ نازک یکساله درخت خرما یا هر شاخ دیگر. ج ، خیطان و اخواط. || ( ص ) مرد تناور سبک نیکوخلقت. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). خوط. ( اِخ ) دهی است به بلخ که آنرا قوط می گویند. ( از منتهی الارب ) ( یادداشت بخط مؤلف ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">دهی است ببلخ که آنرا قوط می گویند</div>

دهی است ببلخ که آنرا قوط می گویند

فرهنگ فارسی

<p><span class=""hl"">خوط.</span> (اِخ ) دهی است به بلخ که آنرا قوط می گویند. (از منتهی الارب ) (یادداشت بخط مؤلف ).<br></p>

خوط. (اِخ ) دهی است به بلخ که آنرا قوط می گویند. (از منتهی الارب ) (یادداشت بخط مؤلف ).

<p><span class=""hl"">خوط.</span> (ع اِ) شاخ نازک یکساله ٔ درخت خرما یا هر شاخ دیگر. ج ، خیطان و اخواط. || (ص ) مرد تناور سبک نیکوخلقت . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).<br></p>

خوط. (ع اِ) شاخ نازک یکساله ٔ درخت خرما یا هر شاخ دیگر. ج ، خیطان و اخواط. || (ص ) مرد تناور سبک نیکوخلقت . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).