خوشجانی

خوشکامی خوشحالی

خوشجانی. [ خوَش ْ / خُش ْ ]( حامص مرکب ) خوشکامی. خوشحالی. خوشدلی :
اگر بدیدمی آن هردو مونس جان را
بدی ز دیدنشان خوشدلی و خوشجانی.