<div class="boxBd">کوه تا کوه. ( ق مرکب ) ازسر تا پا و سراسر و تماماً و همگی و کاملاً. ( ناظم الاطباء ). کوه کوه. ( از فرهنگ فارسی معین ) : <br>زمین کوه تاکوه جوشن وران <br>برفتند با گرزهای گران.<div class="au">فردوسی ( شاهنامه چ بروخیم ج 1 ص 260 ).</div>و رجوع به کوه کوه شود.</div>

کوه تا کوه. ( ق مرکب ) ازسر تا پا و سراسر و تماماً و همگی و کاملاً. ( ناظم الاطباء ). کوه کوه. ( از فرهنگ فارسی معین ) : زمین کوه تاکوه جوشن وران برفتند با گرزهای گران. فردوسی ( شاهنامه چ بروخیم ج 1 ص 260 ). و رجوع به کوه کوه شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">بسیار زیاد فراوان : کنم وصف پیلان گر دون شکوه که کیف خیالم رسد کوه کوه . ( یحیی کاشی )</div>

بسیار زیاد فراوان : کنم وصف پیلان گر دون شکوه که کیف خیالم رسد کوه کوه . ( یحیی کاشی )