فروزمین

در زمین شناسی فروزَمین نوعی از دره است.فروزمین دره ای است که بر اثر نشست زمین در میان دو گسل موازی پدید آمده باشد.
پورکرمانی، م. و ادیب، ا.، زمین شناسی ساختمانی، انتشارات دانشگاه پیام نور
اگر قطعه ای از پوسته زمین، در اثر فعالیت دو گسل معمولی که آن را محدود می کند با لغزش تقریباً مساوی، از نواحی اطراف پائین تر قرار گیرد، آن را فروزمین می نامند. گسل های معمولی به وجود آورندهٔ فروزمین اغلب پرشیب می باشند.
معروف ترین انواع آن دره رود اردن و دریای مرده و دریای سرخ است.

فُروزَمین (graben)
زمین دیسی ناشی از عمل گسل. گسل ها زمین دیس های منحصربه فردی پدید می آورند. یکی از متداول ترین آن ها پرتگاه گسلی است و هنگامی تشکیل می شود که سطح زمین در یک طرف صفحۀ گسل نسبت به سطح آن در طرف دیگر بالا رود. زمین دیس متداول دیگری که گسل ها، به ویژه گسل های قائم، ایجاد می کنند فروزمین یا فروبوم است. فروزمین قطعه سنگ پَستی است که دو سوی آن را پرتگاه های گسلی موازی منتهی به زمینی مرتفع تر فراگرفته اند. دره ای که با فروزمین و پرتگاه های گسلی دو سوی آن تشکیل می شود درۀ کافتی نام دارد. گریت ریفت ولی در افریقا نمونه ای بارز از درۀ کافتی به طول بیش از ۴۸۰۰ کیلومتر است که از سوریه تا موزامبیک امتداد دارد.