فاتح 110

فاتح ۱۱۰ موشک بالستیک تک مرحله ای سوخت جامد زمین به زمین ایرانی است که آزمایش موفقیت آمیز آن در سال ۱۳۸۱ انجام شد. مدل اصلی این این موشک حدود ۲۰۰ تا ۲۱۰ کیلومتر برد دارد. وزن هنگام پرتاب آن ۳۴۵۰ کیلوگرم است که ۵۰۰ کیلوگرم ان را کلاهک جنگی تشکیل می دهد. این موشک که ۸ متر و ۸۶ سانتیمتر طول دارد به احتمال زیاد بر اساس راکت زلزال-۲ ساخته شده و در واقع نوع هدایت شونده و دارای سیستم کنترلی زلزال-۲ است. فاتح-۱۱۰ برای جایگزینی موشک زلزال ۱ قدیمی به سرانجام رسید. در سال ۲۰۰۰ . نسل چهارم این موشک که در سال ۱۳۹۱ معرفی شد دارای برد ۳۰۰ کیلومتر است.
فاتح ۱۱۰ نسل ۱:با برد ۲۰۰ کیلومتر
فاتح ۱۱۰ نسل ۲:با برد ۲۵۰ کیلومتر
فاتح ۱۱۰ نسل ۳:دارای برد ۳۰۰ کیلومتر و دقت بالا
فاتح ۱۱۰ نسل ۴:دارای برد بیش از ۳۰۰ کیلومتر و قابلیت نقطه زنی
موشک خلیج فارس:نمونهٔ ضد کشتی
ام-۶۰۰:نمونهٔ سوری
بعد از جنگ ایران و عراق، نیروهای نظامی ایران نیاز به یک موشک دقیق با برد کوتاه را حس کردند. موشک های زلزال و نازعات ساخت ایران به علت نداشتن سامانهٔ هدایتی فاقد دقت لازم بودند. بعد از بررسی ها پس پروژه ای برای ساخت موشک جایگزین موشک های زلزال و نازعات تعریف و به صنایع شهید باقری سپرده شد.
توسعهٔ موشک از سال ۷۳ شروع شد و زلزال ۲ به عنوان پایه انتخاب گردید. گفته می شود سوریه نیز به پروژه پیوست و تعدادی موشک نیز به کرهٔ شمالی فروخته شد. اولین بار موشک در سال ۸۱ آزمایش شد و پس از مدتی به تولید انبوه رسید. برد این موشک ۲۰۰ کیلومتر بود.
دو سال بعد در سال ۸۳ نسخهٔ بهینهٔ فاتح ۱۱۰ آزمایش شد. این موشک که بردی معادل ۲۵۰ کیلومتر دارد برای صادرات نیز قرار داده شده است.