عایق حرارتی شاتل فضایی

با حرکت شاتل فضایی در سرعت های بالا در جو پوسته متحمل شدیدترین شارهای حرارتی می شود که باعث گرم شدن ایروترمودینامیکی همهٔ سطوح بیرونی با دمایی نزدیک به دمای سطح خورشید می شود بنابراین برای جلوگیری از آسیب دیدن سازه و حفظ سوخت برودتی، هیدروژن مایع و اکسیژن مایع به یک سازوکار حفاظت حرارتی نیاز دایم.
وزن سبک
قابلیت انعطاف پذیری همراه با استحکام کششی بالا
نصب سریع
هدایت حرارتی پایین
ذخیره سازی پایین انرژی گرمایی
مقاومت بالا به شوک های حرارتی
مقاومت به خوردگی
پایداری حرارتی بالا
پایداری شیمیایی بالا
عایق صوتی
این 'حفاظت حرارتی' (TPS)(به انگلیسی: Space Shuttle thermal protection system) محفظه ای است که از شاتل فضایی در برابر دماهای بالا حدود ۱۶۵۰ درجه سانتیگراد هنگام ورود به اتمسفر و ادامه مسیر محافظت می کند و از سرد و گرم شدن ناگهانی هنگام چرخیدن در مدار مربوطه جلوگیری می کند.
در ابتدا دانشمندان روی مواد سیلیس سخت و فیبر آلومینا تحقیق می کردند ولی دما جو بیش از تحمل این مواد بود.
ضمن ورود شاتل فضایی به جو دمای سطح آن حدوداً به ۱۲۶۰ درجه سانتیگراد می رسد که از دمای ذوب آلومینیوم و آهن بیشتر است و باید از تکنولوژی هایی استفاده کرد که در برابر دما و فشارهای بالا مستحکم، قابل استفاده مجدد، سبک و کم هزینه باشد. امروزه از 'کاشی های سرامیکی' اطراف بدنه آلومینیومی شاتل استفاده می شود. دمای بعضی نقاط شاتل از ۱۲۵۰ درجه سلسیوس هم بیشتر می شود (مانند نوک شاتل که به دمای ۱۶۵۰ درجه سانتیگراد نیز می رسد) که در این نقاط از کامپوزیت های گرافیتی استفاده می کنند. کاشی های سرامیکی و' کامپوزیت های گرافیتی' از نوع بازتابنده محسوب می شوند.عایق حرارتی شاتل فضایی' />