غار چال نخجیر غاری واقع در شهر مابین دلیجان و نراق در استان مرکزی کشور ایران است. این غار در میان راه دلیجان به نراق و در منطقه ای به نام چال نخجیر، و در دامنه کوه تخت واقع شده است. غار در دهه ۱۳۶0 به دست چوپان های منطقه کشف شد. قدمت سنگ میزبان این غار (سازند قم به سن الیگوسن-میوسن) به حدود 34 تا 16 میلیون سال پیش باز میگردد. با توجه به اینکه غار مذکور پس از تشکیل و سنگ شدگی بستر میزبان و سپس چین خوردگی و گسل خوردگی متعاقب آن تشکیل شده، سن تشکیل غار بسیار جوانتر از 16 میلیون سال است. این غار جزء غارهای آهکی و زنده دنیا محسوب می شود. غار چال نخجیر از جمله غارهای طبقاتی است و از هفت طبقه تشکیل شده است. علت شکل گیری غار، حرکت گسل معکوسی بوده است که در منطقه کارستی واران وجود داشته و از نظر زمین شناسی دوره تشکیل آن با الیگوسن پایانی می رسد. حدود ۹۵٪ از دیواره های غار پوشیده از رسوبات آهکی و مابقی سنگی است. تاکنون ۱/۲۰۰ متر از غار برای بازدید عموم کف سازی، ایمن سازی و نورپردازی شده است. گفته شده است که در انتهای غار دریاچه ای هست که امکان قایقرانی در آن وجود دارد، اما به طور کلی شناسایی نشده است. منحصر به فرد بودن نهشته ها، دسترسی آسان به غار، خودترمیمی به دلیل زنده بودن و تهویه مناسب هوای درون غار از ویژگی های خاص غار می باشد. این غار در سال ۱۳۸۴ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.بیرون غار امکانات اقامتی در محوطه غار نمایی از منطقه کارستی واران سطح گسل خورده در سقف غار
نام غار از منطقه ای به نام چال نخجیر گرفته شده است. چال نخجیر منطقه ای گود است و در گذشته شکارچیان، شکار خود را از نقاط دیگر به این منطقه رم می دادند تا آسان تر بتوانند آن ها را شکار کنند.از نظر لغوی، چال نخجیر به معنای پایین تر از شکارگاه است، زیرا چال در فارسی و زبان فارسی کهن (زبان مردم شهرستان دلیجان) به معنای پایین و نخجیر به معنای شکارگاه معنی می شود.
در گذشته مردم از این غار با نام غار «هوهو» نیز یاد می کردند.
این غاردربهمن سال ۱۳۶۶ به هنگام تعیین محل حفاری چاه اب آشامیدنی دلیجان وبا حضور دکتر همایون ویستا مهر وشهرداروقت مرادی معاون عمرانی وی حسینی واموراب نجفی واحمد صفری شناسایی ودر۲۱فروردین سال ۶۷ اولین ورود توسط نامبردگان انجام گرفت.در ورودهای مکرر بعدی توسط تیم چهار نفره عمق بیشتری شناسایی شد و تا سال ۱۳۶۷ در منطقه چال نخجیر مردمانی که برای جمع آوری گیاهان دارویی و شکار به منطقه می رفتند، از شکاف موجود در دیواره غار صدایی هولناک همراه با ریزش آب می شنیدند و از ترس کمتر به منطقه نزدیک می شدند. بر روی کوهی که غار در داخل آن قرار دارد، آثاری از غاری قدیمی مشاهده شده است که از سقف و دیواره های آن چیزی باقی نمانده است.
نام غار از منطقه ای به نام چال نخجیر گرفته شده است. چال نخجیر منطقه ای گود است و در گذشته شکارچیان، شکار خود را از نقاط دیگر به این منطقه رم می دادند تا آسان تر بتوانند آن ها را شکار کنند.از نظر لغوی، چال نخجیر به معنای پایین تر از شکارگاه است، زیرا چال در فارسی و زبان فارسی کهن (زبان مردم شهرستان دلیجان) به معنای پایین و نخجیر به معنای شکارگاه معنی می شود.
در گذشته مردم از این غار با نام غار «هوهو» نیز یاد می کردند.
این غاردربهمن سال ۱۳۶۶ به هنگام تعیین محل حفاری چاه اب آشامیدنی دلیجان وبا حضور دکتر همایون ویستا مهر وشهرداروقت مرادی معاون عمرانی وی حسینی واموراب نجفی واحمد صفری شناسایی ودر۲۱فروردین سال ۶۷ اولین ورود توسط نامبردگان انجام گرفت.در ورودهای مکرر بعدی توسط تیم چهار نفره عمق بیشتری شناسایی شد و تا سال ۱۳۶۷ در منطقه چال نخجیر مردمانی که برای جمع آوری گیاهان دارویی و شکار به منطقه می رفتند، از شکاف موجود در دیواره غار صدایی هولناک همراه با ریزش آب می شنیدند و از ترس کمتر به منطقه نزدیک می شدند. بر روی کوهی که غار در داخل آن قرار دارد، آثاری از غاری قدیمی مشاهده شده است که از سقف و دیواره های آن چیزی باقی نمانده است.
wiki: غار چال نخجیر