عاموس

اسم: عاموس (پسر) (عبری) (تلفظ: amos) (فارسی: عاموس) (انگلیسی: amos)
معنی: یار، نام شبانی که به نبوت رسید

قصبه ایست در یهودیه در جنوب اورشلیم . مشهور است که عیسی (ع ) پس از مصلوب شدن نخستین بار در همین ناحیه خود را به حواریون نمود.
نبی . شخصی شبانی بود از ساکنان تقوع که به درجه نبوت مفتخر گشته سومین انبیائ اصغر محسوب گردید .

عاموس. ( اِخ ) ( به عبری یار ) نبی ، شخصی شبانی بود از ساکنان تقوع که بدرجه نبوت مفتخر گشته سومین انبیاء اصغر محسوب گردید. تقوع قصبه ای است در یهودا که تخمیناً به مسافت دوازده میل بطرف جنوبی اورشلیم واقع بود او تقریباً 750 ق. م. مسیح در ایام عزیا پادشاه یهودا و یربعام دوم پادشاه اسرائیل در بیت ایل درباره اسرائیل نبوت فرمود امثال سلیمان. بنابراین آن حضرت با هوشع ویوئیل معاصر بود و او اولاد یکی از شبانان بود موضوع مخصوص نبوات آوده سبط اسرائیل است. او کتاب خود را با کلمات فرح آمیز و تسلی انگیز ختم مینماید. وضع عبارت عاموس میان نبیین مقام و مرتبت اعلی دارد و همواره از پیشه فلاحی سخن میراند. و در عهد جدید دو مرتبه از کتاب او اقتباس شده است. ( از قاموس کتاب مقدس ).