عامل گیج (GF) یا عامل کرنش مفهومی در ارتباط با کرنش سنج است که با نسبت تغییرات نسبی در مقاومت الکتریکی R به کرنش مکانیکی ε تعریف می شود. بیان فرمول عامل گیج به این صورت است:
ε = کرنش = Δ L / L 0 {\displaystyle \Delta L/L_{0}}
Δ L {\displaystyle \Delta L} = قدر مطلق تغییر طول
L 0 {\displaystyle L_{0}} = طول اولیه
که در آن
این یک باور غلط است که تغییرات مقاومت کرنش سنج صرفاً و یا بیشتر، به مؤلفه های هندسی وابسته است. این برای برخی از مواد صادق است ( Δ ρ = 0 {\displaystyle \Delta \rho =0} )، که فاکتور گیج ساده می شود به:
با این وجود، اغلب کرنش سنج های تجاری از مقاومت های ساخته شده از موادی اند که اثر فشارمقاومتی بالایی نشان می دهند. مقاومت این مواد با کرنش، طبق تعریف معادله بالا، تغییر می کند. در کرنش سنج کنستانتان (آلیاژی از مس و نیکل) که متداول ترین شکل کرنش سنج های تجاری است، این اثر 20 درصد روی عامل گیج مؤثر است، اما در کرنش سنج های سیلیکونی سهم مؤلفه فشارمقاومتی خیلی بزرگتر از مؤلفه های هندسی است. این رفتار را برای کرنش سنج های عمومی در زیر می توان دید:
ε = کرنش = Δ L / L 0 {\displaystyle \Delta L/L_{0}}
Δ L {\displaystyle \Delta L} = قدر مطلق تغییر طول
L 0 {\displaystyle L_{0}} = طول اولیه
که در آن
این یک باور غلط است که تغییرات مقاومت کرنش سنج صرفاً و یا بیشتر، به مؤلفه های هندسی وابسته است. این برای برخی از مواد صادق است ( Δ ρ = 0 {\displaystyle \Delta \rho =0} )، که فاکتور گیج ساده می شود به:
با این وجود، اغلب کرنش سنج های تجاری از مقاومت های ساخته شده از موادی اند که اثر فشارمقاومتی بالایی نشان می دهند. مقاومت این مواد با کرنش، طبق تعریف معادله بالا، تغییر می کند. در کرنش سنج کنستانتان (آلیاژی از مس و نیکل) که متداول ترین شکل کرنش سنج های تجاری است، این اثر 20 درصد روی عامل گیج مؤثر است، اما در کرنش سنج های سیلیکونی سهم مؤلفه فشارمقاومتی خیلی بزرگتر از مؤلفه های هندسی است. این رفتار را برای کرنش سنج های عمومی در زیر می توان دید:
wiki: عامل گیج