غار پَراو یا غار پَرو (به معنی پرآب) نام غاری است در ارتفاع ۳٬۰۵۰ متری کوه پراو، در دوازده کیلومتری شمال شرق شهر کرمانشاه که در میان کوه طاق بستان و کوه بیستون و در جنوب منطقه ای به نام میدان پراو قرار دارد. این غار در ۳۰۰ متری پایین قله شیخ علیخان یا قله پراو قرار دارد. در زمان کشف این غار در بیش از ۴۰ سال پیش (۱۹۷۱ میلادی)، بزرگ ترین غار عمودی دنیا بوده است و به همین دلیل لقب اورست غارهای جهان را به آن اطلاق کرده اند. این غار به عنوان دومین اثر طبیعی ملی کرمانشاه در سال ۱۳۸۸ توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایران به ثبت رسید.امروزه غارهای عمیق بسیاری در جهان یافت شده اند که بسیار عمیق تر از غار پرو هستند و غار پرو را در لیست عمیق ترین غارهای جهان تا رتبه ۲۲۱ پایین آورده اند.یکی از ویژگی های منحصربه فرد غار پراو وجود دهانه آن در ارتفاع سه هزار متری از سطح دریا است که این بالاترین سطح در بین تمام غارهای "عمودی" دنیا می باشد.
سعید امینی (۱۳۷۵- تیم آزادگان پس از پیمایش موفق سال گذشته برای ساخت مستند پله کانی بسوی تاریکی برای صداوسیمای مرکز خراسان عازم غار پراو برای دومین بار شد اینبار هدف پیمایش کامل غار نبود و سعید امینی ثانی از اعضای تیم اعزامی باشگاه آزادگان مشهد در حین صعود از چاه سوم سقوط کرده و دارفانی را وداع نمود)
امیر احمدی و ویکتوریا کیانی راد (۱۳۸۱ - از اعضای تیم اعزامی باشگاه کوهنوردی دماوند؛ اجساد آن ها را نتوانستند از غار بیرون بیاورند و در جان پناه چاه شماره هجدهم در حفره ای گذاشته و درب آن را مسدود کردند)
خلیل عبد نکویی (۱۳۸۷ - کوهنورد و عکاس باسابقه همدانی که در کارنامه او صعود به قله موستاق آتا، لنین، کورژنوسکایا، آرارات و هفت هزار متری اورست وجود دارد. او در زیر چاه یازدهم جان خود را از دست داد.)
پدرام بوچانی (شهریور ۱۳۸۹ - از اعضای یک گروه مستقل کوهنوردی از شهرستان دالاهو که در هنگام فرود از چاه شماره ۸، با پاره شدن طناب به پایین سقوط کرده و جان می بازد.)
این غار در سال ۱۳۸۸ توسط سازمان محیط زیست به عنوان اثر طبیعی ملی جهت حفاظت ویژه ثبت شد.بعلاوه در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۹۸ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.
غار پَراو در حدود دوازده کیلومتری شمال شرقی کرمانشاه، در نزدیکی روستای چالآبه بر بلندای ۳۰۵۰ متری میدان جنوبی قله کوه پراو یکی از بلندترین قله های استان کرمانشاه (با ارتفاع ۳۳۵۷ متر از سطح دریا) قرار دارد.
عمق غار پراو ۷۵۱ متر و طول آن ۱٬۴۵۴ متر می باشد. تعداد ۲۶ حلقه چاه دارد و عمیق ترین چاه آن، چاه شماره ۱۶ است که ۴۲ متر عمق دارد. آب جاری شده در غار پراو حاصل ذوب شدن یخچال های زیرزمینی غار پراو است که به خاطر این مسئله و ارتفاع بالای این غار، برودت آن خیلی زیاد است. (بین ۳–۱ درجه سانتی گراد) و در هیچ کجای غار دما بالاتر از این نیست.بدنه و دیوار سنگی داخل غار بسیار خشن و متخلخل است و این باعث می شود که لباس غارنوردان در حین پیمایش سریعاً پاره شود. آب سرد به لباس های زیر و سطح بدن نفوذ می کند که دشواری های پیمایش را زیادتر می کند.
سعید امینی (۱۳۷۵- تیم آزادگان پس از پیمایش موفق سال گذشته برای ساخت مستند پله کانی بسوی تاریکی برای صداوسیمای مرکز خراسان عازم غار پراو برای دومین بار شد اینبار هدف پیمایش کامل غار نبود و سعید امینی ثانی از اعضای تیم اعزامی باشگاه آزادگان مشهد در حین صعود از چاه سوم سقوط کرده و دارفانی را وداع نمود)
امیر احمدی و ویکتوریا کیانی راد (۱۳۸۱ - از اعضای تیم اعزامی باشگاه کوهنوردی دماوند؛ اجساد آن ها را نتوانستند از غار بیرون بیاورند و در جان پناه چاه شماره هجدهم در حفره ای گذاشته و درب آن را مسدود کردند)
خلیل عبد نکویی (۱۳۸۷ - کوهنورد و عکاس باسابقه همدانی که در کارنامه او صعود به قله موستاق آتا، لنین، کورژنوسکایا، آرارات و هفت هزار متری اورست وجود دارد. او در زیر چاه یازدهم جان خود را از دست داد.)
پدرام بوچانی (شهریور ۱۳۸۹ - از اعضای یک گروه مستقل کوهنوردی از شهرستان دالاهو که در هنگام فرود از چاه شماره ۸، با پاره شدن طناب به پایین سقوط کرده و جان می بازد.)
این غار در سال ۱۳۸۸ توسط سازمان محیط زیست به عنوان اثر طبیعی ملی جهت حفاظت ویژه ثبت شد.بعلاوه در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۹۸ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.
غار پَراو در حدود دوازده کیلومتری شمال شرقی کرمانشاه، در نزدیکی روستای چالآبه بر بلندای ۳۰۵۰ متری میدان جنوبی قله کوه پراو یکی از بلندترین قله های استان کرمانشاه (با ارتفاع ۳۳۵۷ متر از سطح دریا) قرار دارد.
عمق غار پراو ۷۵۱ متر و طول آن ۱٬۴۵۴ متر می باشد. تعداد ۲۶ حلقه چاه دارد و عمیق ترین چاه آن، چاه شماره ۱۶ است که ۴۲ متر عمق دارد. آب جاری شده در غار پراو حاصل ذوب شدن یخچال های زیرزمینی غار پراو است که به خاطر این مسئله و ارتفاع بالای این غار، برودت آن خیلی زیاد است. (بین ۳–۱ درجه سانتی گراد) و در هیچ کجای غار دما بالاتر از این نیست.بدنه و دیوار سنگی داخل غار بسیار خشن و متخلخل است و این باعث می شود که لباس غارنوردان در حین پیمایش سریعاً پاره شود. آب سرد به لباس های زیر و سطح بدن نفوذ می کند که دشواری های پیمایش را زیادتر می کند.
wiki: غار پراو