صفحه اصلی
پربو
بستن
لغت نامه دهخدا
فرهنگ عمید
لغت نامه دهخدا
پربو. [ پ ُ ] ( ص مرکب ) مُعطر. پرعطر. خوشبوی. و رجوع به پربوی شود.
فرهنگ عمید
پرعطر، خوش بو.
کلمات دیگر: